Królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym. ¹

Jezus przed swoją męczeńska śmiercią w rozmowie z Piłatem określił pochodzenie Królestwa Bożego mówiąc: -Królestwo moje nie jest  z tego świata. ² Tak więc: sprawiedliwość – nie jest ze mnie, jest to Boża sprawiedliwość. ³ Pokój – nie taki jak świat daje, tylko Jezus. ⁴ Radość – musi być ,,nie ziemska,, , ale w Duchu Świętym. Ludzie w świecie cieszą się z wielu rzeczy, ale tylko chrześcijanie mają prawdziwy powód do radości. To ci, którzy zostali powołani i wybrani przez Boga. Tym powodem jest fakt, o którym Jezus powiedział swoim uczniom:

(…)radujcie się raczej z tego, iż imiona wasze w niebie są zapisane. ⁵

Nakaz radowania się otrzymali też wierzący w Tesalonikach.  Apostoł Paweł im napisał: Zawsze się radujcie. Taką radość mieli też  apostołowie: Jan, Piotr, Paweł i Sylas, którzy zostali wychłostani za głoszenie Ewangelii. ^{6 7} Mieli oni pewność, że są obywatelami niebios i tam są zapisane ich imiona. W liście do Filipian Apostoł Paweł też wymienia imiona ludzi zapisane w księdze życia, a następnie dodaje:

Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się. ⁸

Złodziej radości – grzech

Gdy pierwsi ludzie, Adam i Ewa, zostali zdominowani przez grzech, to w tym samym momencie utracili radość. W ich sercu zapanował strach przed kochającym Stwórcą i starają się ukryć przed nim. ⁹ Tak się dzieje w życiu ludzi, którzy zakosztowali łaski Pana i dali się pokonać grzechowi. Król Izraela, Dawid, gdy dopuścił się cudzołóstwa z  Betszebą, woła do Pana o przywrócenie radości. ¹⁰

Na zakończenie, zachęta, jaką  daje Nehemiasz wszystkim Izraelitom. Ta zachęta dotyczy też wszystkich wierzących na przestrzeni wieków:

Radość z Pana jest waszą ostoją( siłą, mocą).¹¹