Cała Biblia została napisana pod natchnieniem Boga i jest bezcennym źródłem poznania prawdy i zrozumienia, co jest złe w naszym życiu. Naprowadza nas na właściwa drogę i pomaga postępować, jak należy.  ¹

Przedstawię starotestamentowego bohatera  z czasów Mojżesza i Jozuego, który miał wpływ na całe pokolenie, na cały naród izraelski. Swoją wiarą i świadectwem wskazywał na Boga, któremu ufał do końca życia. W swej wierze był niezachwiany, żyjąc słowem Pana – jego obietnicą, której wszystko podporządkował. Odważny, waleczny, bohater, serce według serca – to znaczenie jego imienia: Kaleb. Taki był naprawdę. Wraz z jedenastoma innymi mężczyznami został wysłany do ziemi, którą Pan im dał – ziemi Kanaan, którą mieli wziąć w posiadanie. Dziesięciu zwiadowców rozgłaszało złą wieść wśród Izraelitów i zastraszało swoich braci, malując obraz ich samych jako pokonanych i niezdolnych, by wejść do obiecanej ziemi. Co robi nasz bohater?

Kaleb uspokajał lud, który zaczął się burzyć przeciw Mojżeszowi, i rzekł: Trzeba ruszyć i zdobyć kraj – na pewno zdołamy go zająć. ²

Kaleb jest pełen wiary w zwycięstwo, odważnie to ogłasza:

Jeśli Pan ma w nas upodobanie, to wprowadzi nas do tej ziemi i da nam tę ziemię, która opływa w mleko i miód. ³

Mając taką postawę, otrzymał od Boga obietnicę

…słudze mojemu Kalebowi, który ożywiony innym duchem, okazał Mi pełne posłuszeństwo, dozwolę wejść do kraju, który już przewędrował, i potomstwu jego dam go w posiadanie. ⁴

Dalsze losy narodu wybranego nie są optymistyczne. Przez czterdzieści lat chodzą po pustyni,  a Kaleb widzi wszystkich umierających ludzi, którzy mieli powyżej dwadzieścia lat w chwili buntu. Widział strach w oczach współplemieńców, słyszał narzekanie, słyszał o chęci powrotu do Egiptu, pragnieniu czosnku i cebuli, które tam mieli, słyszał, że w ziemi, z której wyszli, też były groby. On sam żyje obietnicą, jaką otrzymał. Co zawierała obietnica dana Kalebowi? Wszystko będzie inne w moim życiu, wszystko będzie nowe, wszystko będzie za darmo. Dla niego liczyło się tylko słowo Pana i trzymał je przez wiarę. Może często mówił do Boga: dojdę do mojego dziedzictwa, to obiecana ziemia jest dla mnie, bo Panie, Ty tak przyrzekłeś, nikomu tego nie oddam, żadna przeciwność mnie nie zatrzyma, jest dla mnie zbyt cenne to słowo i nie mam zamiaru z niego rezygnować. Kaleb otrzymał to, co głosiła obietnica i w chwili obejmowania swojego dziedzictwa, choć upłynęło czterdzieści pięć lat, wyznał:

Obecnie mam osiemdziesiąt pięć lat, lecz jeszcze dziś jestem silny jak w owym dniu gdy mnie Mojżesz wysłał. Jak dawniej, tak i dzisiaj mam tę samą siłę, aby walczyć, aby wyruszyć naprzód lub wrócić. ⁵

Żyjąc obietnicą nie jesteśmy ociężali. Idziemy  do przody, by posiąść przez wiarę i cierpliwość ⁶ to, co Pan obiecał.