W tej części opiszę jeszcze lepsze i wspanialsze pragnienia i marzenia , które powinniśmy posiadać. Takie pragnienia mają dominować w naszym życiu wiary. Wzorem jest sam Pan Jezus Chrystus. Cytując autora listu do Hebrajczyków ¹, widzimy, że Jezus powołuje się na to co było zapisane o Nim w księgach prorockich.

Dlatego przychodzę, by wypełnić Twoją wolę i złożyć w ofierze życie swoje tak, jak napisano o mnie w zwoju księgi.

Ta doskonała ofiara Jezusa otworzyła mi drogę zbawienia. Uczyniła mnie wolnym od potępienia i strachu przed śmiercią, dlatego, że jego pragnieniem była służba i złożenie swego życia na okup za wielu.²

O swoim pragnieniu pisze Asaf, który jest autorem dwunastu psalmów. Wyraził to słowami:

Lecz moim szczęściem być blisko Boga.³

Był jednym z trzech wybitnych muzyków w przybytku jerozolimskim. Stał na czele czterotysięcznego chóru i orkiestry. Sam zaś śpiewał i grał na głośnych cymbałach z miedzi. ⁴ W tym momencie jest już w podeszłym wieku. W swoim życiu widział pomyślność króla Dawida, rozkwit królestwa Salomona, a potem powolny jego upadek. Zadawał sobie i Bogu wiele pytań widząc rzeczy, których nie rozumiał. Doskonale wiedział, że, dobrze jest być blisko Boga(Biblia Tysiąclecia) i widział w tym źródło błogosławieństwa.

Paweł – apostoł narodów, też miał marzenia i pragnienia, którym podporządkował całe życie. Słysząc o powołaniu Bożym z ust Ananiasza, wyznaje później przed wierzącymi w Koryncie:

…Chrystus posłał mnie, bym głosił dobrą Ewangelię…⁵

Jak bardzo poważnie traktował swoją służbę, świadczą jego dalsze słowa wypowiedziane do tych samych ludzi.

Nawet gdybym chciał, nie mógłbym przestać jej głosić. Czułbym się wtedy bardzo nieszczęśliwy. Biada mi, gdybym tego zaniechał.⁶

Przez ten wpis zachęcam Cię, jeśli jesteś Bożym dzieckiem, byś miał marzenia i pragnienia, by: pełnić Bożą wolę, przybliżać się do Pana, iść za tym, do czego jesteś przeznaczony.