Ojcowska miłość

Jezus ofiarując swoje życie na krzyżu, usunął wszelki grzech, potępienie, wszystko co dzieliło nas od naszego Ojca. Ta ofiara była dowodem ogromnej Bożej miłości, od której nic nas już nie oddzieli.¹ Kiedyś  byliśmy daleko do Ojca,²³ ale teraz on przyjął nas jako swoje dzieci.

Pomyślcie o wielkiej miłości, którą obdarzył nas Ojciec: możemy się nazywać Jego dziećmi! I naprawdę nimi jesteśmy! (…). Kochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga.⁴

Relacja syna z Ojcem

Bóg czyniąc nas swoimi dziećmi, chce byśmy mieli z nim prawdziwą relacje. Wybrał nas i powołał byśmy stali przed nim jako jego dzieci.⁵⁶

Wzorując się na relacji Jezusa z Ojcem, możemy uczyć się budowania naszej relacji. Ojciec troszczył się i dzielił się z Jezusem wszystkimi swoimi myślami i planami. Jezus posiadał wszystko co należało do Ojca, był jego dziedzicem. Zawsze zwracał się do Ojca z miłością i pełnym zaufaniem. Bóg dał nam tego samego Ducha  synostwa, którego posiadał Jezus. Mamy to samo dziedzictwo jakie miał Jezus i taką samą pozycje stając przed Ojcem.⁷

…zostaliśmy adoptowani przez Boga i staliśmy się Jego dziećmi.  A ponieważ jesteśmy Jego dziećmi, Bóg posłał do naszych serc Ducha swojego Syna, dzięki któremu możemy zwracać się do Boga: „Abba, Tato!”. Odtąd nie jesteś już niewolnikiem, ale wolnym dzieckiem Boga – a tym samym Jego spadkobiercą.⁸

Nowa rodzina

Stając się synami i córkami Boga, zostajemy włączeni do Bożej  rodziny, tworząc „jedno ciało”⁹w  której są inni wierzący, osoby które Bóg uczynił swoimi dziećmi, nazywając nas również „nowymi stworzeniami”¹⁰  Ojciec nakazuje nam byśmy dbali o dobre relacje z nimi, szczerze ich kochali, szanowali i służyli sobie nawzajem, działając w miłości  dla wzajemnego dobra bez kłótni i podziałów. Największe przykazanie jakie dał Bóg, dotyczy wzajemnej miłości i okazywania sobie szacunku.¹¹