Czytając Biblię, moją uwagę skierowałem na księgę Jonasza. Krótka (cztery rozdziały), ale pełna treści. Widzimy w niej wielkość, dobroć, miłosierdzie i łaskawość Boga, oraz powołanie osoby która głosząc Słowo Boże odmieniła życie więcej niż stu dwudziestu tysięcy ludzi. To Jonasz, który był ostatnim ostrzeżeniem dla Niniwy w ósmym wieku p.n.e.¹ Sam Jezus potwierdził wiarygodność i nadał ważność księdze Jonasza.Gdy proszono go o znak, powiedział.

Gdyż jak Jonasz przebywał trzy dni i trzy noce we wnętrzu ryby, tak i ja, Syn Człowieczy pozostanę trzy dni i trzy noce we wnętrzu ziemi. ²

Jonasz jest symbolem śmierci, pogrzebu oraz zmartwychwstania Chrystusa. Osobiście znał Boga i słyszał jego głos – był jego czcicielem. Prawdopodobnie był uczniem proroka Elizeusza i jego następcą. Żył za rządów króla Jeroboama i pomagał mu w budowaniu północnego Izraela.³ Otrzymując polecenie by udać się do Niniwy i tam głosić opamiętanie. Wsiada na statek i płynie do Tarszyszu, w przeciwnym kierunku niż Niniwa, sądząc, że może uniknąć wypełnienia Bożej woli.

Dokąd ujdę przed duchem twoim? I dokąd przed obliczem twoim ucieknę.⁴

Teraz śpi pod pokładem. Zrywa się potężna burza, a gdy marynarze są pewni, że to z powodu jego nieposłuszeństwa Bogu, wyrzucają go do morza, które nagle uspakaja się. Połknięty przez wielką  rybę, z jej wnętrzności w obliczu niebezpieczeństwa teraz woła o ratunek i zostaje wypluty na ląd. Postanawia spełnić swą misję, idzie  do Niniwy i głosi Boże poselstwo. Wszyscy mieszkańcy zwraca się do Boga w poście i modlitwie, a tym samym Bóg odsuwa od nich zapowiedzianą karę i miasto zostaje ocalone. Rozgniewany prorok udaje się poza miasto i oczekuje czego jeszcze Bóg od niego zażąda. Ostatecznie pojmuje cel swojej misji i Bożą miłość względem Niniwijczyków.

Panie! Tyś moim Bogiem! Będę cię wysławiał i wielbił twoje imię, gdyż dokonałeś cudów; twoje odwieczne plany są niezłomną prawdą.⁵

Popatrzmy na Boga. On wie, że mieszkańcy Niniwy giną w swoich grzechach. Powołuje więc Jonasza, swojego czciciela wiedząc, że on jest właściwą osobą do wykonania jego planu. Oczekuje, że będzie wołał do niego i prosił o pomoc gdy będzie w  niebezpieczeństwie z własnej winy. Mimo nieposłuszeństwa, Bóg z niego nie rezygnuje. Zna Jonasza udzielając mu swego namaszczenia i pragnie tylko jego posłuszeństwa.  Przez naczynie jakim jest Jonasz, objawia swoją moc i Niniwijczycy odwracają się od grzechu, wchodząc na drogę życia. On też nie gniewa się, gdy Jonasz modli się z niewłaściwych pobudek. Troszczy się o zdrowie Jonasza, o jego samopoczucie, objawiając mu zamysły swego serca.

Księga Jonasza udziela nam ważnej lekcji. Każda osoba, która poznaje osobiście Boga i jego plany do swojego życia, powinna być mu posłuszna. Uniknie wielu błędów, rozczarowań i oszczędzi sobie wypowiadania niewłaściwych modlitw. Jonasz był błogosławiony głosząc Dobrą Nowinę mieszkańcom Niniwy. Obecnie chrześcijanie również są powołani by mówić ludziom o zbawieniu.