Prorok Jeremiasz w 52 rozdziale swej księgi w ostatnich czterech wersetach opisuje historię króla judzkiego Jojachina. Był władca, który ”czynił zło w oczach Pana” I choć napominał go  prorok, nie zmienił swojego postępowania. W konsekwencji, miasto Jeruzalem zostało otoczone przez wojska Nebukadnesara. Jojachin, a z nim królowa matka, żony, eunuchowie i możni kraju dostali się do niewoli do Babilonu. Spędził w wiezieniu długich 37 lat.Dopiero gdy na tron  Babilonu wstępuje nowy król o imieniu Ewil-Merodach (”rozumny mężczyzna”), Jojachin zostaje ułaskawiony. Może zmienić szaty więzienne i zasiąść do stołu królewskiego. Ewil-Merodach rozmawia z nim życzliwie, nadaje wysokie godności, zapewnia dożywotnie utrzymanie.¹

Czytanie Nowego Testamentu, uświadamia, że Jezus, dla tych,którzy wzywają Jego imienia, czyni znacznie więcej niż wspomniany Ewil-Merodach. Ja sam  nie kochałem Boga, chodziłem własnymi drogami. W moim życie nastąpił jednak dzień, w którym Ducha Świętego przekonał mnie, że bez Jezusa jestem zgubiony na wieki. Grzech oddziela mnie od Boga, dlatego potrzebuję ułaskawienia.Nastąpi ono tylko wtedy gdy uwierzę w odkupieńczą śmierć. Poznanie Słowa uświadomiło mi ogrom Bożej miłości.², ³ Jak starotestamentowy Jojachin, tak i ja, zostałem zaproszony do domu króla-Boga. Z 8 rozdziału Ewangelii Jana dowiedziałem się o przebaczeniu, jakie oferuje Jezus. On nikogo nie potępia.⁴ Słowo z Listu do Kolosan było potwierdzeniem , że Jezus  dokonał już wszystkiego na krzyżu.⁵

Teraz  w moim sercu mam pewność jego zbawienia. To jest dla mnie najlepszy dar.

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was;Boży to dar.⁶

 

Każdy kto przychodzi do Jezusa z wyznaniem swoich grzechów, odejdzie z przekonaniem,że dobry jest Bóg.

Nie postępuje z nami według grzechów naszych, ani nie odpłaca nam według win naszych.Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, tak wielka jest dobroć jego dla tych, którzy się go boją. Jak daleko jest wschód od zachodu, tak oddalił od nas występki nasze.⁷